در دنیای بلاک چین و رمزارز، اصطلاح ایردراپ (Airdrop) به توزیع دارایی های دیجیتال میان عموم مردم اشاره دارد. گاه برای دریافت این دارایی ها باید توکن مشخص دیگری را در اختیار داشته باشیم یا این‌که تنها کافی است یک آدرس فعال کیف پول روی بلاک چینی مشخص داشته باشیم.
این رویداد با تخصیص توکن‌ها یا سکه‌ها در جریان عرضه اولیه سکه (ICO) یکسان نیست و سازوکاری متفاوت از آن دارد. در طی رویداد ICO، دارایی دیجیتال با استفاده از یک سکه یا توکن جایگزین خریداری می‌شود. اما در جریان ایردراپ، درخواست خریدی از جانب گیرنده‌ی سکه‌ها صورت نمی‌گیرد. این جمله به آن معناست که دارایی‌ها به صورت رایگان میان افراد توزیع می‌شوند.
ایردراپ‌ها اغلب به عنوان ابزار بازاریابی به منظور افزایش آگاهی و اطلاع از سکه‌ها یا توکن‌هایی است که توزیع می‌شوند. این شیوه همچنین روشی است که موجب می‌شود دارندگان آن دارایی بیشتر شوند که این امر به شناختن بیشتر آن توکن یا سکه کمک می‌کند.
کاربران باید مقدار مشخصی از دارایی را در کیف پول عمومی خود داشته باشند تا بلاک چین با مشاهده‌ی این دارایی و بررسی وضعیت آن در مقطع زمانی خاص موردنظر، آن‌ها را واجد شرایط دریافت ایردراپ تشخیص دهد. برای انجام این کار بلاک چین در آن لحظه به اسنپ شات (snapshot) نگاه می‌کند. (مترجم: اسنپ شات توانایی ثبت وضعیت یک سیستم یا دستگاه ذخیره‌سازی در نقطه‌ای خاص از زمان است. به بیان ساده‌تر نمایی کلی از دارایی کیف پول را در لحظه نشان می‌دهد. توجه داشته باشید که در هر بلاکچین بررسی کیف پول ها و دارایی آن ها به راحتی انجام می شود و هویت صاحب کیف پول مخفی است.)
به عنوان مثال در جولای سال ۲۰۱۷، OmiseGo یک ایردراپ را برای دارندگان اتر در بستر بلاک چین اتریوم تدارک دید. در جریان این ایردراپ ۵٪ از تعداد کل توکن‌های OmiseGo با نسبت ۰.۰۷۵ به ازای هر یک عدد اتر، به تمام کیف پول‌هایی که در زمان اسنپ شات بیش از ۰.۱ اتر داشتند اختصاص داده شد.
برخی از افراد ایردراپ‌ها را هم‌چون فورک‌ها به نوعی برابر با پرداخت سود سهام می‌دانند که با در اختیار داشتن یک دارایی دیجیتال به دست می‌آید. به این معنا که این رویدادها اضافه بها و انعامی است که به صورت سرشکن به دارندگان توکن اعطا می‌شود.
